Met een air van trots en bewondering sprak hij over zijn wijnrek, gevuld met flessen rode wijn die elk een eigen verhaal leken te vertellen. Hij beschreef de rijke kleuren, van robijnrood tot diep granaat, en de complexe aroma’s die zich vermengden in de geur van de kurk. Hij sprak over de verschillende druivensoorten, hun unieke karakter en de terroirs waar ze vandaan kwamen.
Met elke fles die hij noemde, leek zijn passie toe te nemen. Hij sprak over krachtige Barolo’s, elegante Pinot Noirs en verleidelijke Bordeauxwijnen. Hij beschreef de smaken en texturen, van fluweelzacht tot krachtig en tanninerijk. Hij kon de nuances van elke wijn perfect beschrijven, en zijn enthousiasme was aanstekelijk.
Het was duidelijk dat zijn wijnrek niet zomaar een verzameling flessen was, maar een weerspiegeling van zijn passie voor wijn. Het was een bron van plezier en kennis, en hij genoot zichtbaar van het delen van zijn liefde voor wijn met anderen.
De manier waarop hij over zijn wijnrek sprak, was alsof hij over een geliefde schat sprak. Het was duidelijk dat hij veel zorg en aandacht besteedde aan zijn wijnen, en dat hij er trots op was om ze te kunnen delen met anderen.
Zijn bloemrijke taal en zijn diepe kennis van wijn maakten duidelijk dat hij een echte wijnliefhebber was. Hij was een verhalenverteller, en zijn wijnrek was zijn canvas.